احتمالاً شما نیز در زمره کسانی هستید که مطلب قبلی ما را با عنوان “چالشی اساسی به نام سیستم تصویر” مطالعه نموده و قصد دارید با نحوه اطمینان از سیستم تصویر داده های خود آشنا شوید. در آغاز میبایست مطالبی را با هم مرور کنیم. پس با ما همراه شوید . . .
در جهان پیرامون ما اندازه همه کمیتها با واحد اندازه گیری آنها بیان میگردد. اگر شما یک نقشه را بدون سیستم تصویر داشته باشید، عملاً اندازه عوارض شما حاوی هیچ واحد اندازه گیری نخواهند بود.
در روش درون یابی IDW فرض ما براین است که تاثیر هر پدیده متناسب با توانی از معکوس فاصله آن است، بنابراین تاثیر پدیده ی مورد نظر با افزایش فاصله، کاهش می یابد.
نقشه ها دارای انواع گوناگونی هستند که هرکدام براساس کاربردی که از آنها انتظار میرود حاوی اطلاعات خاصی هستند.
شمال مغناطیسی زمین بدلیل وجود فلز مذاب و داغی که اطراف هستۀ زمین وجود دارد، هر روز در حال تغییر است. شمال مغناطیسی زمین میتواند بقدری تغییر کند که میدان مغناطیسی زمین بصورت قطبی جابجا شود. پدیدۀ فوق، جابجایی قطبی زمین نامیده میشود.
روش پلیگون تیسن بعنوان یکی از روش های درون یابی محسوب میگردد که در آن، ارزش یک نقطه را به کلیه نقاطی که در مساحت منطقه ای آن نقطه قرار میگیرند، نسبت می دهند.
درون یابی یک نوع تحلیل ریاضی-آماری است که با استفاده از آن میتوان برای نقاطی که هیچگونه برداشت اطلاعاتی انجام نشده، مقادیری را برآورد نمود.
عوارض مکانی در قالب میتوانند در قالب مدلهای مختلفی نمایش داده شوند. مدلهای برداری و رستری دو نمونه از این مدلها هستند که هرکدام مزیتهایی نسبت به دیگری دارند.
نقشه تصویری است از قسمتی یا تمامی کره ی زمین با یک مقیاس معین بر روی صفحه ی افقی که عوارض و پدیده های مختلف توسط یک سری علائم قراردادی بر روی آن نشان داده شده است.
مدل داده مکانی (Spatial Data Model) ما را در مدلسازی وضعیت موجود یاری میرساند و با استفاده از آن میتوانیم پدیده های مکانی اطراف خود را به خوبی مدل کنیم.