بخشی از طیف الکترومغناطیس حد واسط یک میلیمتر تا 300 سانتیمتر، مایکروویو نامیده میشود. تابش های این طول موج میتوانند در ابر نفوذ کنند. از اینرو طول موج مایکروویو طیف بسیار مناسبی برای سنجش از دور به شمار میرود. بعضی از سنجنده های مایکروویو قادرند پرتوهایی را که در حد بسیار کم از زمین ساطع میشوند، دریافت و آشکار کنند.
برای تهیه این تصاویر با توان تفکیک بالا، این مقدار از پرتوها بسیار ناچیز است. بنابراین بیشتر ابزار سنجش از دور که در محدوده امواج مایکروویو فعال هستند، هم تابش مایکروویو را تولید و به سمت هدف ارسال میکنند و هم بازتاب آن را دریافت و آشکار میسازند.
این قبیل ابزار سنجش از دور را سنجنده های فعال می نامند. در حالی که سنجنده های غیرفعال برای تهیه تصویر از تابش های با منشاء خورشید و یا زمین استفاده میکنند.
ابزار تصویربرداری مایکروویو فعال را رادار مینامند. کلمه رادار از حروف اول Radio Detection And Ranging اقتباس شده است. رادار در طول موجهای بلندتر از مادون قرمز حرارتی قرار دارد. تصویربرداری رادار اغلب در طول موجهای یک میلیمتر تا یک متر انجام میشود.
تصویربرداری رادار اغلب به شرایط جوی وابسته نبوده و برخلاف سنجنده های اپتیک، تحت تاثیر پوشش ابری یا مه قرار نمیگیرد. اثر بارندگی بر رادارهایی که در طول موجهای کمتر از 2 سانتیمتر فعالیت میکنند معنادار بوده و این تاثیر در طول موجهای بیشتر از 4 سانتیمیتر به طور نسبی ناچیز است.
سیستمهای راداری علائم برگشتی از زمین ویا منطقه هدف را در طول موج خاصی و بصورت منفرد، ثبت میکنند. (برای مثال طول موج 23 سانتیمتر)
رادار نخستین بار در اواسط دهه 1920 برای بررسی و تحقیق بر روی یونسفر به کار برده شده است. انگلستان در دهه 1930 برای نخستین بار از رادارهای ردیاب استفاده کرد، ولی درخلال جنگ جهانی دوم، پیشرفت های بیشتری در این زمینه حاصل شد.
رادارهای اولیه از نوع Brute Force بودند، که در آنها توان تفکیک تصاویر با طول آنتنی که برای انتقال و دریافت علائم طیفی به کار میرفت، همبستگی مثبت داشت. اما رادارهای بسیار پیشرفته تر با عنوان SAR اگرچه از آنتنهای با طول کوتاهتری استفاده میکردند، میتوانستند تصاویری با توان تفکیک بالا ایجاد کنند. حدود سه دهه است که رادارهای SLAR برای سنجش از دور در موارد غیرنظامی به کار گرفته میشوند.
دو نوع اولیه SLAR وجود دارند : 1- رادار با دریچه واقعی 2- رادار با دریچه مصنوعی
کلمه دریچه در اینجا به معنی آنتن است. رادارهای با دریچه واقعی از آنتنی با طول ثابت استفاده میکنند. رادارهای با دریچه مصنوعی نیز اپرچه به ظاهر از یک آنتن ثابت و به نسبت کوچکتر استفاده میکنند، اما قادرند بصورت الکترونیکی طول آنتن خود را افزایش داده (برای مثال تا 600 متر) و قدرت تفکیک مکانی را بهبود بخشند. برای مثال یک آنتن 11 متری SAR، در روی سکوی مداری میتواند به صورت الکترونیکی طول آنتن خود را تا 15 کیلومتر بصورت مصنوعی بهبود بخشد. بعدها نیز معلوم شد که این توانایی برای توان تفکیک آزیموت SAR مهم است. امروزه بسیاری از رادارهای تجاری و نظامی از SAR استفاده میکنند.
مزایای سنجش از دور راداری نسبت به سنجش از دور با نور مرئی و مادون قرمز به شرح زیر است :
1- سیستمهای راداری میتوانند هم در شب و هم در روز و در شرایط جوی مختلف و بدون نیاز به نور خورشید تصویر تهیه کنند.
2- طول موجهای راداری با ابر پراکنده و یا جذب نمیشوند، بنابراین میتوان از آنها برای تهیه تصاویر مناطقی که آسمان آنها پیوسته از ابر پوشیده شده باشد، استفاده کرد.
3- رادارها، داده های مربوط به ناهمواری ها، شیب و هدایت الکتریکی اجسام را دریافت و آشکار میسازند، اما نمیتوانند اطلاعاتی را که با سنجنده های حساس به طول موج مرئی و حرارتی حاصل میشود، دریافت و آشکار نمایند.
